انسان ها برای نسل ها در حال پاکسازی موجودات دیگر بوده اند و به دلیل عدم مشارکت موجودات به صورت فعال در این فرآیند، موجودات دیگری که ما آنها را حیوان می نامیم بیش از ما در این فرآیند کشته شده اند. اگر بخواهیم آن را درک کنیم، اغلب باید زور را بر افرادی که نمی فهمند توسط کسانی که می فهمند اعمال شود. اینجاست که دولت‌ها قوانینی را وضع کرده‌اند که می‌توانند به بهترین شکل برای ما و آنها کار کنند. نه اینکه ما به شدت از همه قوانین پیروی می کنیم، اما با قوانین موجود، می دانیم که می توانیم با کسی ارتباط برقرار کنیم اگر ندیدیم که این کار به درستی انجام می شود.
هند کشوری با یکی از بزرگترین خطوط ساحلی است که بخشی از آن مردم از تجارت دریایی خود سود می برند. اکثر آنها ماهیگیران یا شرکت های کوچک ماهیگیری در سراسر خط ساحلی کشور هستند.
طول کل خط ساحلی هند 6100 کیلومتر است و با احتساب جزایر به 7517 کیلومتر می رسد.
آیا می دانستید که هند دومین صادرکننده غذاهای دریایی است و ما بعد از چین در رتبه دوم هستیم؟
از آنجایی که این نوع پهنه عظیم زیر کمربند ساحلی پوشیده شده است، بسیار بدیهی است که حیات دریایی دائماً با زندگی انسان در تماس است.
قوانین ایالتی خاصی در کشور ما وجود دارد که هدف آنها حفاظت از حیات دریایی است.
قوانین ایالتی زیر می تواند به شما در درک قوانین حفاظت دریایی کشورمان کمک کند.
- قانون حفاظت از حیات وحش هند: حفاظت از جانوران دریایی از طریق این قانون امکان پذیر شده است و تقریباً 31 منطقه اصلی حفاظت شده دریایی را شامل می شود. این قانون اقداماتی را برای حمایت از بسیاری از حیوانات پوشش می دهد.
- منطقه تنظیم سواحل در سال 1991 و بر اساس این قانون ایجاد شد. دولت از فعالیت های توسعه ای در اکوسیستم های شکننده ساحلی جلوگیری می کند. علاوه بر این، قانون نیز بر اساس این قانون تخلیه آب در این مناطق را ممنوع کرده است.
- یک کمیته ملی برای حفظ حرا، تالاب ها و صخره های مرجانی وجود دارد. این موسسه در سال 1993 تاسیس شد و مسئولیت مشاوره در مورد برنامه ها و سیاست های مختلف به دولت را بر عهده دارد.
- دولت در مورد مسائل مربوط به حفاظت، حفاظت، تنوع زیستی، استفاده پایدار و به اشتراک گذاری محصولات دریایی از قانون تنوع زیستی هند، 2002 و قوانین تنوع زیستی، 2004 مشاوره دریافت می کند.
- پرادان مانتری ماتسیا سامپادا یوجانا (PMMSY) قصد دارد یک توسعه پایدار و مسئولانه در بخش شیلات در هند ایجاد کند. اهداف اصلی آنها شامل استفاده از پتانسیل شیلات به شیوه ای مناسب و مدیریت صحیح ماهیگیری و چارچوب نظارتی است.
- دپارتمان علوم زمین و مرکز منابع زیستی دریایی و اکولوژی مدیریت منابع زنده دریایی را از طریق نظارت بر اکوسیستم و همچنین از طریق توسعه فعالیت‌های مدل‌سازی مختلف دنبال می‌کنند. بر اساس 24 سال تحقیق، آنها منطقه اقتصادی انحصاری هند را توسعه داده اند و چندین نقطه حساس حفاظتی را در این کشور مشخص کرده اند.
| قوانین و مقررات حفاظت از دریا در هند | سال |
| قانون حفاظت از حیات وحش هند | 1972 |
| منطقه مقررات ساحلی | 1991 |
| کمیته ملی | 1993 |
| قانون تنوع زیستی هند | 2002 |
| قوانین تنوع زیستی | 2004 |
| پرادان مانتری ماتسیا ساماپادا یوجانا | 2020 |
| گروه علوم زمین و مرکز منابع زیستی دریایی و اکولوژی | کار نظارت |
مناطق حفاظت شده دریایی
در ادامه، مناطق اصلی حفاظت شده دریایی موجود در ایالت های مختلف کشورمان را خواهیم شناخت. این نشان دهنده تلاش هایی است که برای حفاظت از محیط زیست دریایی به طور کلی انجام شده است. حفاظت از محیط زیست دریایی امری ضروری است و این مناطق حفاظت شده بیشتر گواه تلاش های انجام شده است.
| وضعیت | منطقه حفاظت شده |
| بنگال غربی | ساندربن ها شامل ضلع غربی آن، جزیره هالیدی، ساجنخالی، جزیره لوتیان |
| اودیشا | گهیرماتا، چیلیکا (نالابانا)، بلوکهند کونارک، بیتارکانیکا |
| آندرا پرادش | کریشنا، کورینگا، دریاچه پولیکات |
| تامیل نادو | نقطه کالیمر، خلیج منار |
| کرالا | Kadalundi-Vallikkunnu (رزرو جامعه) |
| ماهاراشترا | پناهگاه حیات وحش دریایی ملوان |
| گوا | جزیره چورائو |
| گجرات | خجادیه، خلیج کچچه |
اما فقط حفاظت از چند منطقه کافی نیست. اقیانوس هند هر روز با تهدیدات ناشی از آلودگی دریایی و آلودگی در زمان واقعی مواجه است. هر روز در حال افزایش است. در قسمت بعدی عوامل آلودگی دریایی به غیر از پلاستیک را به شما معرفی می کنیم که با تعیین قوانین و مقررات مختلف نیز نیازمند نگهداری دقیق هستند.
دلایل ظاهری مختلف آلودگی دریا مانع تلاش‌های حفاظت از دریا می‌شود
حفاظت از محیط زیست دریایی با وجود قوانین موجود تقریباً هر روز در حال کاهش است. دلایل مختلفی وجود دارد که چنین توافقی را نقض می کند. برخی از محتمل ترین دلایل عبارتند از:
- فاضلاب و دفع آن در اقیانوس ها
- زباله های پلاستیکی در اقیانوس ها منجر به رسوب میکروپلاستیک ها در گوشت ماهی می شود
- نشت نفت زیاد است
- استخراج اقیانوسی از طلا، نقره، مس، کبالت و روی حتی در هند انجام می شود. سولفید ضایعات اصلی این فرآیندها است و رسوب تا نیم هزار متر زیر اقیانوس ها رخ می دهد.
- ورود کشتی های خارجی به اقیانوس هند یکی دیگر از عوامل اصلی افزایش آلودگی است
- گنجاندن موثر برنامه های اقتصاد آبی در کشور باید مورد توجه قرار گیرد.
برای پرداختن به این مسائل، در زیر به آنچه می توان انجام داد اشاره شده و تغییراتی را پیشنهاد می کند که می تواند کار سازمان ها را بهتر تسهیل کند.
- کار بین وزارت علوم زمین، وزارت محیط زیست، جنگل ها و تغییرات آب و هوایی، وزارت امور خارجه، وزارت انرژی های نو و تجدیدپذیر، وزارت کشاورزی (وزارت شیلات) و وزارت دفاع (گارد ساحلی هند و ناوگان هند) باید گرد هم آیند تا ایمنی بهتر زندگی دریایی و اجرای بهتر قوانین دریایی را تضمین کنند.
- ایجاد مناطق اقتصاد آبی به ویژه برای حل معضل آلودگی دریایی ضروری است نه اینکه بخشی از این برنامه های اقتصاد آبی شود.
- پلاستیک های ممنوعه فقط تا ضخامت خاصی دارند، اما باید قوانین و مقررات سختگیرانه تری اعمال شود.
- زباله های حاصل از استخراج سولفید در اقیانوس ها باید به درستی دفع شوند و نباید به گوشت ماهی ختم شوند. اگر این اتفاق بیفتد، گوشت سم را حمل می‌کند بدون اینکه در این فرآیند هیچ‌کس به جز ما تأثیر بگذارد.
نتیجه
اگر احساس می‌کنید که می‌خواهید درباره قوانین و مقررات هند بیشتر بدانید، در اینجا فهرستی تلفیقی از قوانین حفاظت از محیط زیست دریایی در هند و چالش‌هایی که هر از گاهی در مورد این جنبه از زندگی و زندگی به وجود می‌آیند، آورده شده است. شما می توانید لیست قوانین را مرور کنید و به هر کدام به صورت جداگانه از سایت های آنها مراجعه کنید تا با قاطعیت به مسائل رسیدگی کنید.
یک برنامه نهایی و تلاش مستمر برای پایان دادن به این نوع آلودگی ممکن است قرن ها طول بکشد، اما چیزی باید تا 10 سال آینده کاهش یابد، نه افزایش. کسی باید در کنار این موجودات دریایی بایستد و بداند که اگر در رأس زنجیره غذایی باقی بمانیم، باید برای محافظت و حفظ جان‌های زیر پایمان مانند یک نفر عمل و رفتار کنیم و اجازه ندهیم در صنایع ما از بین بروند. آرایش و منسوجات، اما در عوض تنها برای استفاده و هدف قرار دادن مهمترین صنایع مانند غذا و دارو.
