سلول های T جزء اصلی سیستم ایمنی تطبیقی هستند. این ویدئو رویدادهای درون سلولی را نشان می دهد که به سلول های T اجازه می دهد تا سلول های آلوده به ویروس را یاد بگیرند و تشخیص دهند.
سلول های آلوده می توانند از مسیر اصلی کمپلکس سازگاری بافتی (MHC) I یا MHC II استفاده کنند تا به سلول های T پیام دهند که آلوده هستند. هر دو مسیر متکی به تجزیه پروتئین های ویروسی به پپتیدهایی هستند که می توانند روی سطح سلول نمایش داده شوند تا شناسایی ویروس را امکان پذیر کند. لیزوزوم ها یا بخش های درون سلولی که شبیه به لیزوزوم ها هستند و حاوی آنزیم های تجزیه کننده پروتئین هستند، نقش مهمی در مسیر MHC II دارند. یک ماشین سلولی به نام پروتئازوم که پروتئین‌ها را در سیتوزول تجزیه می‌کند، نقش مهمی در مسیر MHC I بازی می‌کند. از طریق این دو مسیر، سلول‌های T می‌توانند سلول‌های آلوده را از طریق کمپلکس‌های گیرنده شناسایی کنند که به طور خاص به قطعات منفرد پروتئین‌های ویروسی متصل می‌شوند. بنابراین، بیشتر ویروس‌ها نمی‌توانند آنقدر جهش پیدا کنند که تمام قطعاتی که توسط سلول‌های T قابل شناسایی هستند حذف شوند. بنابراین، کمی آموزش ایمنی بسیار مهم است. این ویدئو نشان می‌دهد که چگونه این دو فرآیند سلولی کار می‌کنند تا به دو نوع سلول T اجازه می‌دهند تا سلول‌های آلوده را شناسایی کنند، با استفاده از ویروسی که باعث COVID-19 می‌شود.
در انسان، پروتئین های MHC، آنتی ژن های لکوسیت انسانی (HLA) نامیده می شوند. ژن‌های کدکننده این پروتئین‌ها بسیار چندشکل هستند، به این معنی که در جمعیت متغیر هستند. در ترکیب با گیرنده‌های بسیار متغیر سلول T، دو مسیر MHC به سیستم ایمنی فرد این امکان را می‌دهد که بین سلول‌های خود و افراد دیگر، و بین سلول‌های سالم خود و آنهایی که آلوده شده‌اند، تفاوت قائل شود. تفاوت در ژن‌های کدکننده HLA با احتمال ابتلای فرد به COVID-19 علامت دار یا بدون علامت مرتبط است.
مشابه تشخیص ویروس در عفونت سلولی، واکسن ها از مسیرهای مشابهی برای نمایش آنتی ژن های موجود در واکسن یا کدگذاری شده توسط واکسن استفاده می کنند. برای واکسن‌ها، ارائه آنتی‌ژن‌ها عمدتاً توسط سلول‌های ارائه‌دهنده آنتی‌ژن سیستم ایمنی رخ می‌دهد، نه توسط سلول‌های آلوده به ویروس. واکسن‌هایی که گسترده‌ترین کارایی را در بین جمعیت‌ها خواهند داشت، شامل اپی توپ‌هایی می‌شوند که توسط اکثر افراد بدون توجه به تنوع ژن‌های کدکننده HLA آنها شناسایی می‌شوند.
منابع
آگوستو دی جی، یوسفالی تی، پیسر ND، قصاب ایکس، مارکوس جی ام، اولگین جی، پلچر ام جی، مایرز ام، هولنباخ جی.ای. HLA-B*15:01 با عفونت بدون علامت SARS-CoV-2 مرتبط است. medRxiv [Preprint]. (10 سپتامبر 2021) 2021.05.13.21257065. DOI: 10.1101/2021.05.13.21257065.
Cun Y، Li C، Shi L، Sun M، Dai S، Sun L، Shi L، Yao Y. تجزیه و تحلیل پیش بینی اپی توپ سلول T واکسن کروناویروس COVID-19 بر اساس توزیع جایگاه های HLA کلاس I (HLA -A، – B, -C) در میان جمعیت های جهانی. زمزمه می کنم واکسن. Immunoother. 17، 1097-1108 (2021). DOI: 10.1080/21645515.2020.1823777.
Hartenian E، Nandakumar D، Lari A، Ly M، Tucker JM، Glaunsinger BA. ویروس شناسی مولکولی ویروس های کرونا. جی بیول. شیمی. 295، 12910-12934 (2020). DOI: 10.1074/jbc.REV120.013930.
He J، Huang F، Zhang J، Chen Q، Zheng Z، Zhou Q، Chen D، Li J، Chen J. طراحی واکسن بر اساس 16 اپی توپ از پروتئین اسپایک SARS-CoV-2. جی. مد. ویرول. 93، 2115-2131 (2021). DOI: 10.1002/jmv.26596.
Lubin JH، Zardecki C، Dolan EM، Lu C، Shen Z، Dutta S، Westbrook JD، Hudson BP، Goodsell DS، Williams JK، Voigt M، Sarma V، Xie L، Venkatachalam T، Arnold S، Alfaro Alvarado LH، Catalfano K، خان ای، مک کارتی ای، استاگرز اس، تینزلی بی، ترودو ای، سینگ جی، ویتمور ال، ژنگ اچ، بندک ام، کریر جی، درسل ام، دووورو ای، دیزل بی، فینگار ای، هنن EM، کرش ام هان AA، Labrie-Cleary S، Laporte S، Lenkeit E، Martin K، Orellana M، Ortiz-Alvarez de la Campa M، Paredes I، Wheeler B، Rupert A، Sam A، C K، Soto Zapata C، Craig PA، Hall BL، Jiang J، Koeppe JR، Mills SA، Pikaart MJ، Roberts R، Bromberg Y، Hoyer JS، Duffy S، Tischfield J، Ruiz FX، Arnold E، Baum J، Sandberg J، Brannigan G، Khare SD، Burley SK . تکامل پروتئوم SARS-CoV-2 در سه بعدی (3 بعدی) در 6 ماه اول همه گیری COVID-19. پروتئین ها 90، 1054-1080 (2022). DOI: 10.1002/prot.26250.
Malone B، Urakova N، Snijder EJ، Campbell EA. ساختارها و عملکردهای مجتمع‌های رونویسی-تکثیر ویروس کرونا و ارتباط آنها با طراحی دارویی SARS-CoV-2. ملی کشیش مول. سلول. Biol. 23، 21-39 (2022). DOI: 10.1038/s41580-021-00432-z.
Roche PA، Furuta K. ظرافت های پردازش و ارائه آنتی ژن با واسطه کلاس II MHC. ملی کشیش ایمونول. 15، 203-216 (2015). DOI: 10.1038/nri3818.
van de Leemput J, Han Z. درک پروتئین‌های منفرد SARS-CoV-2 برای تولید داروی هدفمند در برابر COVID-19. مول. سلول. Biol. 41e0018521 (2021). https://doi.org/10.1128/MCB.00185-21
همچنین مورد علاقه
چگونه سلول های T قاتل و کمک کننده ویروس ها را تشخیص می دهند
اطلاعات بیشتر درباره COVID-19 توسط نانسی آر. گوف
به عنوان: NR Gough، دو مسیر برای شناسایی ویروسی ذکر کنید. BioSerendipity (29 دسامبر 2022) https://www.bioserendipity.com/two-pathways-to-viral-recognition/
