پروژه های علمی شهروندی که به عنوان مشارکت عمومی در تحقیقات (PPSR) نیز شناخته می شود، به عنوان راهی برای مشارکت دادن مردم در تحقیقات علمی در سراسر جهان محبوبیت پیدا می کند. اهداف آموزشی و توسعه فردی به عنوان نتایج کلیدی این برنامه ها شناسایی می شوند. با این حال، مشخص نیست که میزان مشارکت در فرآیند علمی چگونه به نتایج فردی تبدیل می شود. علاوه بر این، شواهد کمی وجود دارد که آیا نمونه‌های موفق ایجاد مشترک برنامه‌های PPSR در سطح محلی در مقیاس فضایی بزرگ و کاملاً آنلاین امکان‌پذیر است یا خیر.
برای رفع این شکاف ها، محققان دانشگاه کرنل، ایالات متحده، نتایج تحقیقات آزمایشگاه دوربین پرندگان را تجزیه و تحلیل کردند. “پرندگان جنگی: پاناما”. این پروژه علمی شهروندی هزاران نفر را برای مشاهده رفتار پرندگان از طریق یک پلتفرم مجازی با دوربین های نظارت آنلاین درگیر کرد. این مطالعه با هدف بررسی چگونگی ارتباط فراهم کردن فرصت‌های مشارکت در مراحل مختلف فرآیند علمی با یادگیری فردی و از چه راه‌هایی درجه مشارکت با چنین نتایجی مرتبط است.
از دسامبر 2020 تا ژوئن 2021، تقریباً 2014 شرکت‌کننده در فعالیت‌های اختیاری که کل فرآیند علمی را شامل می‌شود، از جمله طراحی سؤال، جمع‌آوری داده‌ها و کاوش داده‌ها شرکت کردند. تیم تحقیقاتی آنها را قبل و بعد از شرکت در مطالعه مورد بررسی قرار دادند.
یادگیری مهارت های تحقیق
محققان دریافتند که میزان مشارکت به طور قابل توجهی با بهبود مهارت های پژوهشی شرکت کنندگان مرتبط است. کسانی که در مراحل مختلف تحقیق شرکت کردند، بیشترین پیشرفت را نشان دادند. سایر عوامل پیش‌بینی‌کننده شامل سن، سطح تحصیلات و مشارکت در سایر تحقیقات آزمایشگاه پرنده کمز بود. قابل ذکر است که جنسیت و آموزش علمی به عنوان پیش بینی کننده بهبود معنی دار نبودند.
یافته ها همچنین با نظریه یادگیری تجربی مطابقت دارند که نشان می دهد دانش از طریق دگرگونی تجربه ایجاد می شود. مشارکت در برنامه‌های تحقیقاتی باعث افزایش خودکارآمدی، دانش محتوا و توسعه درک خود از مهارت‌های پژوهشی می‌شود. شرکت‌کنندگانی که در تجسم داده‌ها و شکل‌دهی به تحقیق مشارکت داشتند، بالاترین نتایج یادگیری را داشتند.
این مطالعه، منتشر شده در “علم شهروندی: نظریه و عمل” به این نتیجه رسیدند که مشارکت در جمع‌آوری داده‌ها با دستاوردهای بیشتر در خودکارآمدی و دانش محتوایی شرکت‌کنندگان در مقایسه با سایر مراحل مرتبط است. این نشان می‌دهد که برنامه‌هایی با بودجه و منابع محدود باید بر جمع‌آوری داده‌ها تمرکز کنند تا تأثیرگذارترین راه را برای بهبود نتایج در سطح شرکت‌کننده به دست آورند.
منابع
Mady, RP, Phillips, TB, Bonter, DN, Quimby, C, Borland, J, Eldermire, C, Walters, BT, Parry, SA and Chu, M. 2023. مشارکت در مرحله جمع آوری داده ها در فرآیند علمی کلیدی است برای بهبود دستاوردهای یادگیری. دانش شهروندی: نظریه و عمل، 8(1): 14، صص 1-16. DOI: https://doi.org/10.5334/cstp.594
Aristeidou, M and Herodotou, C. 2020. علم شهروند آنلاین: بررسی سیستماتیک تأثیرات بر یادگیری و سواد علمی. علوم شهروندی: نظریه و عمل، 5(1): 1-12. DOI: https://doi.org/10.5334/cstp.224
Borland, J. 2021. از دوربین های پرنده تا تحقیقات علمی: جستجوی درک بهتر از تجربیات و نتایج حاصل از تحقیقات علمی مشترک. قابل دسترسی در https://www.informalscience.org/bird-cams-scientific-inquiry-seeking-greater-understanding-experiences-and-outcomes-result-co.
کولب، دی. 1984. تجربه یادگیری تجربی به عنوان منبع یادگیری و توسعه. Englewood Cliffs، NJ: Prentice Hall.
Masters, K, Lintott, C, Holmes, K, Greenhill, A, Simmons, B, Oh, EY, Cox, J and Graham, G. 2016. یادگیری علم از طریق مشارکت در علم شهروندی آنلاین. مجله ارتباطات علم، 15 (3). DOI: https://doi.org/10.22323/2.15030207
Prather, EE, Cormier, S, Wallace, CS, Lintott, C, Jordan Raddick, M and Smith, A. 2013. اندازه گیری درک مفهومی دانشمندان شهروند درگیر در پروژه های Zooniverse: رویکرد اول. بررسی آموزش نجوم، 12 (1). DOI: https://doi.org/10.3847/AER2013002
Shirk, JL, Ballard, HL, Wilderman, CC, Phillips, TB, Wiggins, A, Jordan, R, McCallie, E, Minarchek, M, Lewenstein, BV, Krasny, ME and Bonney, R. 2012. مشارکت عمومی در علمی تحقیق: چارچوبی برای طراحی عمدی اکولوژی و جامعه، 17(2). DOI: https://doi.org/10.5751/ES-04705-170229
اعتبار تصویر: کریستین روچینسکی بر باز کردن
