با توجه به اینکه جولای سال 2023 گرم ترین زمین در تاریخ است، نگرانی ها در مورد چگونگی شکل گیری تغییرات آب و هوا در چند دهه آینده افزایش یافته است. ما اغلب می شنویم که چگونه تغییرات آب و هوایی باعث افزایش حوادث آب و هوایی فاجعه آمیز، نابودی محصولات کشاورزی و ایجاد پناهندگان آب و هوایی می شود. با این حال، چیزی که اغلب نادیده گرفته می شود این است که چگونه تغییرات آب و هوایی باعث افزایش شیوع بیماری، به ویژه گسترش بیماری های منتقله از طریق پشه می شود.
بیماری های منتقله از طریق پشه در حال حاضر یک مشکل بهداشتی جهانی است که باعث بیماری و مرگ میلیون ها نفر می شود. در بالا 80% از جمعیت جهان در معرض خطر ابتلا به یک بیماری ناقل است و تقریباً 700000 کشته هر ساله از چنین بیماری هایی ایجاد می شود. دنگی، ویروسی که توسط آئدس پشه ها، عامل اصلی بیماری های ویروسی ناشی از بندپایان است. در سطح جهان، دنگی سالانه 50 تا 100 میلیون نفر را مبتلا می کند، که باعث تقریباً می شود 24000 کشتهو به بهای تمام شده ارزش گذاری می شود 2.1 میلیارد دلار سالانه در آمریکا تنها واکسن موجود کارایی محدودی دارد و در حال حاضر به طور گسترده در دسترس نیست. مالاریا، بیماری منتقل شده توسط آنوفل پشه های آلوده 247 میلیون نفر و باعث مرگ 619000 نفر در سال 2021 شد. اخیراً الف واکسن مالاریا مورد تایید قرار گرفت؛ با این حال، به دلیل تقاضای بالا و محدودیت های مالی بالقوه، پوشش واکسن ممکن است محدود باشد. جمعیت جهان در حال حاضر به شدت تحت فشار بیماری های ناشی از پشه است و انتظار می رود تغییرات آب و هوایی این بار را افزایش دهد.
تغییرات آب و هوایی به طرق مختلف بر پشه ها تأثیر می گذارد و باعث افزایش انتقال بیماری های منتقله از طریق پشه می شود. یکی از عوامل اصلی تغییر الگوهای آب و هوا، افزایش دامنه و جمعیت چندین گونه پشه است. از آنجایی که پشه ها موجوداتی خونسرد هستند، بیشتر گونه های پشه های شیوع بیماری در زیستگاه های گرمسیری یا نیمه گرمسیری رشد می کنند، به این معنی که آنها دماهای گرم و آب و هوای مرطوب را ترجیح می دهند. توزیع مالاریا در حال حاضر به سمت ارتفاعات بالاتر رفته است و در کوه های آفریقا آب و هوای مناسب برای انتقال حدوداً افزایش یافته است. 30% بین سال‌های 2012 و 2017 نسبت به سال 1950. طبق برنامه جهانی مالاریا در اروپا، موارد مالاریا از سال 2008 تا 62 درصد افزایش یافته است و موارد زیکا، دنگی و چیکونگونیا افزایش یافته است. 700%. دانگ نیز وجود دارد افزایش یافت طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی در کامبوج، ویتنام، لائوس، فیلیپین، مالزی و سنگاپور. استرالیا اخیراً خود را تجربه کرده است اولین شیوع ویروس آنسفالیت ژاپنی که قبلاً به آسیای جنوب شرقی و جزایر اقیانوس آرام محدود شده بود. این افزایش در موارد بیماری به دلیل تغییر الگوهای آب و هوایی ناشی از تغییرات آب و هوایی است.
با نگاهی به آینده، انتظار می رود تب دنگی از این کشور در بریتانیا منتقل شود 2100. در حال حاضر دورترین دنگی شمالی اغلب در مناطق جنوبی ایالات متحده یافت می شود. علاوه بر این، افزایش بارندگی و جاری شدن سیل جمعیت پشه ها را در برخی مناطق افزایش می دهد. مراحل لاروی و شفیرگی چرخه زندگی یک پشه در آب رخ می دهد، بنابراین تعداد بیشتری از آب های ایستاده باعث افزایش مکان های پرورش پشه و در نتیجه افزایش جمعیت پشه ها می شود. در سال 2021، سیل شدید در آلمان باعث افزایش جمعیت پشه ها شد ده برابر. برعکس، خشکسالی می تواند جمعیت پشه ها را در مناطقی که به طور سنتی بارندگی های شدید را تجربه کرده اند، افزایش دهد. باران شدید با شستن مکان‌های تکثیر، چرخه زندگی پشه‌ها را مختل می‌کند، زیرا پشه‌ها برای تخم‌گذاری به آب ساکن نیاز دارند. که در کلمبیاموارد مالاریا در طول یک سال خشک افزایش یافت. دمای گرمتر در طول سال همچنین فصل انتقال سالانه را افزایش می دهد، یعنی زمانی از سال که پشه ها فعال هستند و می توانند بیماری را گسترش دهند. انتظار می‌رود طی 50 سال آینده، فصل انتقال دنگی چهار ماه و فصل انتقال مالاریا تا 4 ماه افزایش یابد. یک ماه. با توجه به گرم شدن دما، انتظار می رود 1.3 میلیارد نفر دیگر در مناطق آسیب دیده زیکا زندگی کنند. در بسیاری از نقاط، دما باعث می شود زیکا در تمام طول سال منتقل شود.
گرم شدن دما همچنین ممکن است مستقیماً بر پاتوژن های منتقله از پشه تأثیر بگذارد، زیرا توسعه پاتوژن اغلب وابسته به دما است. مدل سازی نشان می دهد که افزایش دما تا 82 درجه فارنهایت پتانسیل a را افزایش می دهد دانگ اپیدمی. پلاسمودیوم فالسیپارومنوع اصلی مالاریا، قبل از اینکه به انسان سرایت کند، چندین مرحله از رشد را طی می کند. افزایش دما می تواند دوره کمون گونه را کوتاه کند و منجر به انتقال سریعتر به انسان شود. در دمای 77 درجه فارنهایت، انگل مالاریا به 12 روز نیاز دارد تا رشد کند، در حالی که در دمای 68 درجه فارنهایت طول می کشد. 30 روز تا تکامل کامل شود، اگرچه در دمای بالاتر از 104 درجه فارنهایت، انگل مالاریا نمی تواند زنده بماند. ماهیت توسعه پاتوژن وابسته به دما در پشه ها نقش مهمی را که تغییرات آب و هوایی در شکل دادن به پویایی انتقال بیماری های منتقله از پشه ایفا می کند برجسته می کند.
رشد پشه ها نیز با تغییرات دما تغییر می کند. دمای گرمتر اغلب زمان جوجه کشی و شفیره شدن را کاهش می دهد و باعث می شود پشه ها سریعتر به بلوغ برسند. آنوفل گامبیا توسعه می دهد از تخم به شفیره در 9.3 روز در 95 درجه فارنهایت و 12.6 روز در 77 درجه فارنهایت. با این حال، دمای گرم تر منجر به طول عمر کوتاه تر و فرزندان کمتری می شود که می تواند جمعیت را در برخی مناطق کاهش دهد. علاوه بر این، دمای ملایم تر زمستان می تواند جمعیت پشه ها را افزایش دهد کولکسناقل ویروس نیل غربی کولکس هر سال در ماه های سردتر وارد دیاپوز می شود، نوعی خواب زمستانی که در آن پشه تولید مثل نمی کند یا خون نمی گیرد. دمای زمستان زیر صفر من میکشم مقداری دیاپوز کولکس کاهش جمعیت برای فصل بهار بدون شرایط سخت زمستانی، کولکس جمعیت ممکن است افزایش یابد. با این حال، بیماری های منتقله از پشه در مناطق معتدل، مانند ویروس نیل غربی، می تواند گسترش یابد به مناطق خنک تر حرکت کنیدپسندیدن کولکس نمی تواند در دمای سوزان تابستان دوام بیاورد. اگرچه ممکن است برخی از مناطقی که دمای بالای رکورد جدیدی را تجربه می کنند، شاهد کاهش شیوع برخی بیماری های منتقله از طریق پشه باشند، انتظار می رود این بیماری ها به مناطق خنک تر منتقل شوند. علاوه بر این، فصول خشک شدید و طولانی می‌تواند باعث شود که پشه‌ها به آن علاقه پیدا کنند میزبان انسان، احتمالاً به دلیل وابستگی پشه به منابع آبی تأمین شده توسط انسان است. با کمال تعجب، تغییرات دما نیز بر رفتار نیش زدن پشه تأثیر می گذارد. افزایش دما افزایش می یابد هضم زمان‌بندی وعده‌های خونی، باعث می‌شود زنان مکرر وعده‌های خونی مصرف کنند و فرصت بیشتری برای انتقال بیماری به انسان‌ها در اختیارشان قرار می‌گیرد.
اگرچه رابطه بین عوامل انتشار بیماری های منتقله از طریق پشه پیچیده است، اما واضح است که تغییرات اقلیمی پیامدهای عمیقی برای گسترش آنها خواهد داشت. اقدامات فوری برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی مورد نیاز است. روش‌های کنونی کنترل پشه‌ها، مانند حشره‌کش‌ها و مدیریت زمین، و همچنین بهبود زیرساخت‌های بهداشتی و پیشرفت‌های جدید واکسن و درمان، برای کاهش شیوع بیماری در آینده حیاتی خواهد بود. کاهش بیماری های منتقله از طریق پشه نیازمند یک رویکرد چند جانبه است که تلاش های کاهش تغییرات آب و هوایی را با استراتژی های پیشگیری و کنترل بیماری ها ترکیب می کند. تنها زمان نشان می دهد که تغییرات آب و هوایی چگونه بر گسترش بیماری های منتقله از طریق پشه تأثیر می گذارد، اما مهم است که بدانیم اقدامات پیشگیرانه برای کاهش اثرات آتی ضروری است.
