وبلاگ

نسخه اصلی مقاله

دانشمندانی که حیوانات را مورد مطالعه قرار می دهند به شدت به کارآموزان خود در مورد خطرات توصیف موضوعات مورد مطالعه با اصطلاحات انسانی هشدار می دهند. با این حال، گاهی اوقات، نمی‌توان شباهت‌ها را نادیده گرفت. فیونوالا مک کالی، دانشجوی دکترا که در دانشگاه لیورپول انگلستان در مورد پرندگان دریایی مطالعه می‌کند، می‌گوید: «مردم و پرندگان دریایی بسیار متفاوت هستند، اما چیزهایی وجود دارد که ما قطعاً به اشتراک می‌گذاریم. ما هر دو عمر طولانی داریم، هر دو نسبتاً کند پرورش می‌دهیم، و هر دو در همکاری و سازگاری رشد می‌کنیم.» و بسیاری از گونه‌های پرندگان دریایی مانند اغلب انسان‌ها جفت‌گیری را برای زندگی انتخاب می‌کنند.

درست مانند انسان ها، این پرندگان عمدتاً تک همسر گاهی اوقات شریک زندگی خود را رها می کنند. وقتی دانشمندانی مانند مک کالی این پوسیدگی پرندگان را مطالعه می کنند، کلمه ای که برای توصیف آنها به کار می برند این است طلاق. چندین مطالعه اخیر به طور شگفت انگیزی دلایل انسانی شکافتن برخی از پرندگان دریایی را نشان داده است.

پرندگان نیز شخصیت های فردی دارند و شاید جای تعجب نباشد که این شخصیت ها در روابط آنها نقش داشته باشند. خجالتی آلباتروس سرگردان برای مثال مردان طلاق بیشتر از مردان شجاع محققان گمان می کنند که مردان خجالتی شانس کمتری در عشق دارند، زیرا وقتی مردان زورگو پیشرفت می کنند، به اندازه کافی تهاجمی از شریک زندگی خود دفاع نمی کنند.

مک کالی پژوهش بر بچه گربه های سیاه پا این ایده را یک گام فراتر می برد و متوجه می شود که زوج ها اگر شخصیت های متضادی داشته باشند بیشتر احتمال دارد از هم جدا شوند: مثلاً یک مرد جسور با یک زن خجالتی. او فهمید که دلیل جدایی این بود که پرندگان با شخصیت های ناسازگار جوجه های بیشتری را از دست دادند، تراژدی که باعث طلاق بچه گربه ها نیز شد. مطالعه قبلی. (اگر تعجب می کنید که مک کالی و همکارانش چگونه شجاعت یک پرنده را تعیین می کنند، پاسخ شامل آزمایش نحوه واکنش آن به یک شی جدید است – در این مورد، یک پنگوئن اسباب بازی پلاستیکی آبی به نام بوچ).

وقتی بچه گربه‌های طلاق‌گرفته پیش می‌روند، تمایل دارند شریک‌های جدیدی را بیشتر شبیه خودشان انتخاب کنند. «پرندگان دریایی معمولاً نمی توانند تنها والدین باشند زیرا شرایط بسیار سخت است. آنها باید شریکی داشته باشند که بتوانند با او کار کنند.» داشتن چنین شخصیتی می تواند به پرنده کمک کند تا رفتار شریک خود را بهتر درک کرده و پیش بینی کند و باعث می شود کار صید ماهی و غذا دادن به جوجه ها راحت تر پیش برود.

اما اینکه بتوانید ذهن شریک زندگی خود را بخوانید یک نوشداروی کامل نیست. عوامل استرس‌زای بیرونی هنوز هم می‌توانند آچاری را وارد روابط کنند – با عواقب بدی برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر پرندگان دریایی.

زمانی که فرانچسکو ونتورا، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه لیسبون در پرتغال، شروع به تحصیل کرد آلباتروس های ابروی سیاه در جزایر فالکلند، او متوجه شد که تعداد زوج های طلاق گرفته از سال به سال تغییر می کند. ونتورا تصمیم گرفت دلیل آن را دریابد.

مانند بچه گربه های پا سیاه، طلاق آلباتروس معمولاً به دنبال مرگ جوجه است. آ مطالعه اخیر توده های منقار ضخیم نیز این الگو را نشان می دهد، که دانشمندان می گویند در بیشتر پوسیدگی پرندگان دریایی رخ می دهد. با این حال، برخی از طلاق هایی که ونتورا شاهد آن بوده است را نمی توان با چنین ضرری توضیح داد. تحلیل او دریافتند که طی سال‌هایی که سطح دریا به‌طور غیرمعمول گرم است، پرندگان بیشتری از هم جدا می‌شوند – صرف نظر از اینکه جوجه‌هایشان زنده می‌شوند یا می‌میرند.

دمای گرمتر اقیانوس معمولاً به معنای غذای کمتر برای آلباتروس ها و چالش های بیشتر در پرورش فرزندان سالم است. سال بعد، والدین – که هنوز از جستجوی ماهی برای تغذیه جوجه‌هایشان خسته شده‌اند – ممکن است دیر به محل پرورش برسند و نتوانند دوباره با جفت خود ارتباط برقرار کنند. یا پرندگان خسته ممکن است ناعادلانه همراه خود را به خاطر وضعیت اسفناک خود سرزنش کنند و آنها را با لگد به حاشیه بکشند.

پرندگان دریایی اغلب در چند سال اول با جفت جدید برای بزرگ کردن جوجه ها تلاش می کنند. برای پرندگانی که تازه از شراکت بد بیرون آمده اند، این افت اولیه هزینه کمی است. دانشمندان انتظار دارند که یافتن یک شریک جدید و سازگارتر به افراد مطلقه اجازه می دهد تا در طول زندگی طولانی خود فرزندان بیشتری تولید کنند. زوج جدید فقط باید آن را بسازند. اما اگر آلباتروس‌ها در مطالعه ونتورا از جفت‌های کاملاً خوب به دلیل اختلالات محیطی جدا شوند – چیزی که با افزایش تغییرات آب و هوایی رایج‌تر می‌شود – ممکن است پرندگان برای یافتن جفت بهتر تلاش کنند و در نتیجه این ممکن است هرگز برای هزینه های کوتاه مدت تعویض همراهان

اگرچه ونتورا یکی از معدود مستعمرات آلباتروس در حال رشد را بررسی کرد، پرندگان دریایی یکی از در معرض خطرترین گروه های پرندگان در جهان هستند. ونتورا می‌گوید در جمعیت‌های کوچک‌تر، شکستگی‌های مکرر پیوندهای جفت، علاوه بر تهدیدهایی مانند شکارچیان مهاجم و تخریب زیستگاه، می‌تواند روند کاهش را تسریع کند.

بنابراین اگر زمانی متوجه شدید که به دلیل استرس در مورد رویدادهای جاری شروع به دعوا با شریک زندگی خود کرده اید، حداقل تنها نیستید. ممکن است برای هر یک از ما اتفاق بیفتد – انسان یا پرنده.