اختلالات گسترده و گونه های مهاجم در غرب ایالات متحده، همراه با خشکسالی طولانی مدت، جوامع گیاهی را تحت تاثیر قرار داده و آنها را تغییر داده است. برای جداسازی واکنش‌های اکوسیستم به تغییرات اقلیمی و تهاجم گیاهان غیربومی بدون تأثیر دام‌ها، محققان USGS، خدمات پارک ملی و آژانس‌های همکار، ۲۴ سال نظارت بر پوشش گیاهی را از علفزارهای نیمه‌خشک محافظت‌شده هرگز در Canyonlands تجزیه و تحلیل کردند. پارک ملی با تهاجم جزئی توسط Bromus tectorumیک علف غیر بومی که در سال 1994 در این مکان کشف شد.
محققان یافته های خود را با مطالعات انجام شده در سال 1967 برای ارزیابی انعطاف پذیری اکوسیستم در برابر گرم شدن دما، خشکسالی و علف های مهاجم مقایسه کردند. آنها دریافتند که جامعه گیاهی بومی به طرز شگفت انگیزی نسبت به آب و هوای گرمتر و خشک تر، با پوشش گیاهی مشابه آنچه در سال 1967 بود، انعطاف پذیر است. عدم ایجاد اختلال در خاک، پوسته های زیستی، و پوشش گیاهی بومی موجود، رشد و گسترش علف های غیر بومی را محدود می کند. .
تامین مالی این پروژه توسط منطقه ماموریت اکوسیستم USGS و برنامه تحقیق و توسعه آب و هوای USGS.
مقاله را بخوانید:
Duniway، MC، Finger-Higgens، R.، Geiger، EL، Hoover، DL، Pfennigwerth، AA، Knight، AC، Van Scoyoc، M.، Miller، M.، و بلکنپ، جی. 2023، تاب آوری اکوسیستم در برابر تهاجم و خشکسالی – بینش پس از 24 سال در یک علفزار کمیاب که هرگز چرا نشده است: Biology of Global Change, v.29, no. 20، صص 5866-5880، https://doi.org/10.1111/gcb.16882
داده های مرتبط:
Finger-Higgens, R., Geiger, EL, Duniway, MC and Belnap, J., 2023، داده های زیست پوسته، پوشش گیاهی و آب و هوا از علفزارهای حفاظت شده در پارک ملی کنیونلندز، یوتا (نسخه 2.0، سپتامبر 2023): انتشار داده های سازمان زمین شناسی ایالات متحده ، https://doi.org/10.5066/P9MA0LZG
